De deepfake als een nieuwe
manifestatie van een nep-identiteit
Voor deze scriptie is er onderzoek gedaan naar theorieën omtrent identiteit. Hierbij is de focus gelegd op het fenomeen van online (nep)identiteiten, het creëren van deze identiteit en de gevolgen hiervan. De komst van sociale media en bijbehorende nepprofielen laten een hedendaagse wereld zien waarin mensen zich gemakkelijker dan ooit, op een andere manier voor kunnen doen dan ze in werkelijkheid zijn. Door onderzoek te doen naar deze conventionele manieren van het creëren van een (online)nep-identiteit, ontdekken we waarom nepprofielen wel of niet werken. Daarnaast kijken we naar een nieuw verschijnsel dat gebruikt kan worden als vorm van een online nep-identiteit; de deepfake. In de media zien we vooral voorbeelden van deepfakes die vragen oproepen over de gevaren hiervan, en of de betrouwbaarheid van informatie in gevaar komt omdat gemanipuleerd beeldmateriaal niet meer van echt te onderscheiden is. Denk hierbij aan wereldleiders die speeches oplezen van mensen met geheel andere (politieke) ideeën en bedoelingen. We zullen speculeren welke impact deze techniek heeft op de door onszelf gecreëerde identiteit “The Bloodthirsty”. In het geval van onze professionele darter zullen we gaan kijken tot hoe ver het mogelijk is om deze (geloofwaardig) online te belichamen. Later zal duidelijk worden of de identiteit sterk genoeg is om ook offline te overleven.
Hoe een Schoorlse vakkenvuller de professionele dartwereld op zijn kop zette.
Een periode die gedomineerd werd door de grootste darters uit de geschiedenis zoals Michael van Gerwen, Phil Taylor en Peter Wright, kwam plots ten einde toen een jonge “pijltjesgooier” begon aan zijn carrière. Marc van den Berg gooide namelijk van Gerwen van het podium en veroverde hiermee zijn eerste wereldtitel.
In zijn tienerjaren spendeerde Marc veel tijd aan het spelen van videogames. Dit gebeurde op vele varianten spelcomputers, van de Super Nintendo tot Xbox. Veel van deze consoles stonden op zolder in het ouderlijk huis. Dat was zo’n 20 jaar geleden. Het laden van een nieuwe game duurde destijds best wel lang. Tijdens het wachten greep hij iedere keer zijn kans om een aantal “pijltjes” op te pakken om deze vervolgens richting het bord te gooien. Het ronde dartbord stond los bovenop de radiator, onder een hoek van 120 graden. Een enkele pijl die wél in het bord terecht kwam deed het bord bewegen voor in ieder geval 5 seconden. Het materiaal van het speelgoed-achtige bord was keihard en de pijlen waren van plastic met een stalen punt. Om de worp tot een succes te maken, moest er stevig worden gegooid. Het leek wel of de pijlen eerder in de muur bleven hangen dan in het bord. Van precisie of techniek was dan ook weinig sprake. Van de spelregels wisten we niks, van de puntentelling nog minder. Met de gedachte dat met het gooien van de bullseye de meeste punten konden worden binnengesleept, was dat het enige waarop we mikten. Zonder enige puntenregistratie was er, na het gooien van een aantal pijlen het besef dat het gooien van 50 punten te hoog gegrepen was. Gelukkig telde het bord niet één maar twee kanten. Naast het traditionele spel op de voorkant, was er nog een eenvoudigere variant op de achterkant. Op deze kant eindigden we dan meestal met opgeprikte attributen of tekeningen om in te gooien.
Deze afwisseling tussen gamen en darten heeft lang aangehouden, totdat hij rook aan de top van de online game World of Warcraft (WoW). Er ontstond een periode waar het leven alleen leek te draaien om zijn online karakter. Door hier veel tijd in te investeren behoorde hij al snel tot één van de beste spelers van zijn server. Uitgenodigd door andere spelers werden er iedere dag online slachtpartijen georganiseerd. Op deze manier werd na een lange periode van spelen de titel “The Bloodthirsty” bemachtigd. Deze titel kun je vervolgens toevoegen aan de naam van je karakter, waarmee je het online aanzien zou verhogen. Overigens is het voor het behalen van deze titel nodig om in het spel 250.000 doden op je geweten te hebben. In-game was hij mede hierdoor inmiddels uitgegroeid tot een legende. Zijn karakter had de sterkst mogelijke items waardoor iedereen hem kende. Zodra hij dan ook begon met spelen werd hij vrijwel direct uitgenodigd door zijn online vrienden om te samen te chatten en spelen.
‘s Avonds was hij in-game The Bloodthirsty, maar overdag verdiende hij zijn geld als medewerker in de buurtsuper. De, in het normale leven, verlegen Schoorlse jongen kwam hier opnieuw in aanraking met het darten. In de kantine werden op vrij- en zaterdagen verschillende potjes darts gespeeld. In die kantine kwam hij erachter dat niet alle dartborden van samengeperst papier gemaakt werden. Hier hing een kabinet met twee deurtjes waarop een hoofd stond afgebeeld, en de tekst “Kings Head, Pub & Lodging”. In het kastje was een oud maar redelijk goed dartbord gemonteerd. Pijlen ontbraken, gegooid werd er dus nooit. Kijkend naar de positionering van het bord was dit maar goed ook. Met de deuropening van het bestelkantoor op zo’n tien centimeter afstand, waar elk moment mensen in- en uit lopen is dat vragen om problemen. Op latere leeftijd werd er wel vaak gegooid tijdens weekendborrels. Iedereen die wilde spelen nam zijn of haar eigen pijlen mee. Onder het genot van enkele alcoholische versnaperingen werden ontelbare potjes gespeeld. Wanneer het tijd werd om het alarm van de winkel in te schakelen, werd regelmatig besloten om naar de dichtstbijzijnde kroeg te gaan waar gedart kon worden. In de kroeg speelden ze met een aan elkaar gewaagd vast groepje mensen, met als het even kon een pot darts op het scherm op de achtergrond. Meer en meer leken ze te geloven in hun eigen kunnen.
Door zijn collega’s werd hij vervolgens op sleeptouw genomen om “het winnende potje” te spelen in het plaatselijke café. Daar in sportcafé Panta begon rond 2010 een carrière die hem op het wereldtoneel zou brengen. Wat voor hem begon als simpel kroegvermaak begon hij te zien als topsport. Op deze manier begon het fantaseren over een carrière als professioneel darter.
“Wat als ik het zou kunnen schoppen tot een gigantisch tv toernooi?”
Wanneer je kijkt naar grote darttoernooien op tv, zie je mannen (en sinds dit jaar een vrouw!) die hun geld weten te verdienen met “het gooien van pijltjes”. Wat begonnen is als keihard gooien gevolgd door proberen te mikken onder invloed van alcohol, blijkt ineens iets te zijn waar een hele bussiness achter schuil gaat.
Na het spelen van een aantal toernooien groeide het zelfvertrouwen en al snel daarna won hij het Rotterdam open. In deze periode begon een reeks van toernooien door het hele land waarin hij wist uit te blinken, met als logisch gevolg een uitstap naar andere europese landen en zelfs ver daarbuiten. Bij zijn baan als supermarktmedewerker wist men hoe groot de droom was en daardoor werden hem vrije dagen gegund. Met al zijn spaargeld reisde hij zelfs af naar Amerika om deel te nemen aan het American Open. Na geproefd te hebben van het succes en de atmosfeer van de dartwereld, wist hij het zeker; ik wil de beste darter ter wereld worden. Wat volgde was een periode van reizen door heel Europa om punten te vergaren, en zich in de kijker te spelen. Want de ultieme droom bleef om te spelen in Alexandra Palace tijdens het World Darts Championship.
Zoals iedere darter die iets betekent in de sport kreeg ook van den Berg een bijnaam. Mensen in zijn omgeving wisten van zijn karakter in World of Warcraft, en daarmee ook hoeveel deze voor hem betekende. Juist omdat het begon te lijken alsof hij meer aandacht schonk aan zijn online identiteit dan aan zijn “normale leven”. Betrokkenen begonnen een persoon te zien die tijdens het darten even een ander mens leek. Alsof hij, net als in WoW even vergat wie hij eigenlijk was en alle verlegenheid opzij kon zetten. Aan de start van een wedstrijd was hij altijd vastberaden; hij moest en zou de pot winnen. Vooral wanneer een speler het even een paar beurten liet liggen, rook hij bloed en wist dit gelijk af te straffen. Dankzij het darten had hij een manier gevonden om zijn online karakter te vertalen naar zichzelf. Zo kwam hij ook buiten het online rollenspel bekend te staan als “The Bloodthirsty”.
Naast het feit dat bijnamen vocaal gebruikt worden, wordt er ook veel aandacht besteed aan het visueel tot leven te wekken ervan, vooral voor wanneer men professionele wedstrijden gaat spelen. Zo goed als iedere speler actief bij de BDO (British Darts Organisation) of PDC (Professional Darts Corporation) heeft daarom zijn of haar eigen uitstraling, en is een soort merk. Voor de komende (visuele) voorbeelden kijken we hoofdzakelijk naar professioneel darter Peter Wright, een darter met één van de meest uitgesproken stijlen in de dartwereld. Om meerdere vergelijkingen mogelijk te maken zullen we daarnaast ook voorbeelden van andere darters aanhalen. Waar Wright zijn bijnaam “Snakebite” aan te danken heeft is niet geheel duidelijk. Sommige bronnen beweren dat deze is ontstaan naar aanleiding van de ontwerpen die zijn vrouw toevoegt aan zijn uiterlijke verschijning, terwijl de bijnaam volgens anderen voortkomt uit zijn voorliefde voor zijn favoriete drankje, een mixdrankje met bier en cider
Dat Wright een kleurrijke verschijning is, kan niemand zijn ontgaan. Naast het beklimmen van de wereldranglijst wilde hij vooral ook opvallen door zijn karakter en uitstraling. Dit opvallen is hem gelukt mede door de hulp van zijn vrouw, die kapper is van beroep. Samen zoeken ze per wedstrijd een kleurrijke combinatie van shirt en broek, aangevuld met een vastgelijmde, gekleurde hanenkam. Deze hanenkam is qua kleuren afgestemd op de outfit, en met deze creatie alleen is zijn vrouw zo’n twee uur bezig. Als toevoeging speelt Snakebite met een slang op de zijkant van zijn hoofd welke is aangebracht middels de airbrush-techniek. Bovenop zijn toch al feestelijke verschijning komt Peter iedere wedstrijd op met het nummer “Don’t Stop The Party” van Pitbull. Een goede gelegenheid om een dansje te wagen op het podium, want al springend van links naar rechts weet hij de gehele zaal los te krijgen en te enthousiasmeren.
Overigens valt Wright heus niet alleen op door zijn uitbundige vertoning; dit jaar mag hij zichzelf wereldkampioen noemen, na het verslaan van Michael van Gerwen op 1 januari 2020 in de finale van het World Darts Championship. Voordat Peter op professioneel niveau dartte was hij overigens werkzaam als autobandenspecialist. Ook wast hij na elk optreden als Snakebite de kleuren uit zijn haar om zijn leven voort te zetten met een van nature bruin-grijze coupe.
Het logo
Eén van de onderdelen van deze dartsidentiteiten is het logo. Dit logo of beeldmerk is in deze een grafische uiting van de bijnaam en geeft in één beeld het gevoel van de speler weer. In het geval van Peter Wright wie als bijnaam dus Snakebite gebruikt, zien we de letters van snakebite in het donkerroze afgebeeld, met daaromheen gekruld een geel/groene slang. Voor de letters is gekozen om kapitalen te gebruiken en om deze kracht bij te zetten is het woord in zijn totaliteit een aantal graden gekanteld. Daarna aangedikt met een zware zwarte outline. De slang lijkt een adder welke agressie uitstraalt vanwege de uithangende tong, de twee scherpe, witte, duidelijk aanwezige tanden en geknepen ogen.
Hiermee valt op dat er enerzijds rekening gehouden is met Peter zijn feestelijke en opvallende verschijning, namelijk in het kleurgebruik. Anderzijds weet het logo uit te beelden dat men rekening moet houden met het kunnen van de darter, en dat hij je als een slangenbeet uit de wedstrijd kan gooien.
Onze eigen professionele darter zal opgebouwd worden rond het personage The Bloodthirsty. Marc van den Berg dankt zijn bijnaam aan de gelijknamige titel welke hij in het videospel World of Warcraft heeft weten te bemachtigen door middel van het halen van 250.000 kills. Door deze te koppelen aan zijn online character is de titel zichtbaar voor iedereen in het spel. WoW is een “Massively multiplayer online role-playing game (MMORPG), het origineel is uitgebracht in 2004 maar vele uitbreidingen zouden volgen waardoor het tot op de dag van vandaag nog steeds massaal wordt gespeeld. Om het spel te kunnen spelen dien je een maandelijks bedrag (abonnement) te betalen. In 2010 had het spel het meeste succes en had op dat moment wereldwijd ongeveer 12 miljoen actieve spelers. Vanwege dit enorme aantal spelers is het spel uitgegroeid tot de standaard als het aankomt op MMORPG’s. Voor onze identiteit van The Bloodthirsty is daarom gekozen om World of Warcraft als basis te gebruiken wanneer we spreken over videogames. Om ons eigen logo voor The Bloodthirsty vorm te geven gebruiken we een lettertype dat goed op zichzelf kan staan en kracht uitstraalt. Hiervoor is gekozen voor het lettertype Compacta. Naast het uitstralen van kracht en stevigheid is deze keuze een knipoog naar de wereld van videogames, het font is namelijk gebruikt voor zeer bekende titels zoals Borderlands, Dirt Showdown en Team Fortress 2.
Alle letters zijn kapitalen en na gekeken te hebben naar een groot aantal reeds gebruikte logo’s door andere professioneel darters is er een grote zwarte outline toegevoegd voor een optimale zichtbaarheid tijdens alle gebruikte uitingen. Als we kijken naar de middelste letter “t” in The Bloodthirsty, zien we dat deze is vervormd naar een zwaard. Het silhouet van het zwaard is een versimpelde versie van de uit WoW bekende “Frostmourne”. Dit zwaard is één van de meest sterke wapens in het Warcraft universum en wordt gedragen door Arthas, het hoofdpersonage uit “Wrath of the Lich King”. Wrath of the Lich King is de tweede van een lange reeks “expansions”. Deze uitbreiding is die waar Marc van den Berg het meeste tijd in heeft gestoken. Zoals de sfeer van de cover van het spel al doet vermoeden speelt de game zich bijna geheel af in een sneeuwachtige omgeving. Naast het zwaard is er nog een subtiele aanpassing gedaan aan de letters. De witruimte in de twee O’s is vervormd naar een langwerpige bloeddruppel. Het gebruikte kleurenpalet bestaat uit wit, grijs, zwart en rood. In de bovenste helft van de letters zijn de kleuren wit en grijs terug te vinden. Deze refereren naar de kleur van metalen waaruit een zwaard gesmeed is. Aan de onderzijde van de letters is rood verwerkt. Dit gedeelte verwijst naar bloed aan een gedeelte van het wapen. Door goed te hebben gekeken naar bestaande logo’s van professionele darters, past het logo er als geheel goed tussen. Door de gebruikte lettertypen en verwerkte elementen heeft het logo een speelse knipoog naar de wereld van videogames. Het beeldmerk is nu klaar om gebruikt te worden voor verschillende (media)doeleinden. Denk hierbij aan gebruik op het shirt (outfit), intro’s, maar ook aan bijvoorbeeld de vertoning in het digitale scorebord op televisie na het winnen van een leg of set.
De opkomst
Een volgend belangrijk onderdeel wat sterk bijdraagt aan het opbouwen en creëren van onze darters identiteit is de introductie naar het podium bestaande uit een aankondigingsfilmpje en de “walk-on”. Dit moment is uitermate geschikt om het publiek kennis te laten maken met onze Bloodthirsty. Zo laat bijvoorbeeld Michael van Gerwen in zijn introductiefilmpje zien dat zelfs zijn DNA groen is, en dat het darten hem letterlijk door de aderen vloeit. Door zichzelf als afsluiter van de video af te beelden met de armen over elkaar doet hij overkomen alsof hij zich door niets of niemand laat tegenhouden in de strijd om ‘s werelds beste darter te worden. Zijn opkomst met het nummer Seven Nation Army waarbij de gehele zaal mee joelt zet dit nog meer kracht bij.
Ook hebben we al gekeken naar de walk-on van Peter Wright, wie vooral een feestsfeer neerzet. Naast deze manieren van opkomen zijn er de laatste jaren al heel wat variaties voorbij gekomen. Zo vindt Steve “Muffin Man” Hines zijn weg richting het bord gekleed in een kookschort en koksmuts met een schaal muffins in zijn handen welke hij uitdeelt aan fans in de zaal, en wordt John Part begeleid door Princess Leia, een Stormtrooper en Chewbacca terwijl in de zaal de Star Wars theme te horen valt.
Walk-ons zijn natuurlijk niet bekend uit alleen de dartsport. Zelf zien we bij bijvoorbeeld de opkomst van Michael van Gerwen een sterke overeenkomst met de walk-ons zoals we die kennen uit de sport van het kickboksen, net zo stoer. Met dit verschil, dat bijvoorbeeld een Rico Verhoeven na opkomst een aantal rondes van fysiek geweld te wachten staat, en van Gerwen zijn arm meerdere malen zal moeten optillen om pijlen te werpen.
Om de identiteit van onze Bloodthirsty zo goed mogelijk over te brengen zullen we in het introductiefilmpje gebruik maken van verschillende elementen afkomstig uit videogames. We willen het doen lijken alsof Marc zijn game op pauze heeft moeten zetten om deze pot darts te spelen. Tijdens het onderzoek naar walk-ons is ook naar de wereld van eSports gekeken. eSports is in de laatste tien jaar uitgegroeid tot een sport met een publiek dat online oploopt tot enkele honderden miljoenen kijkers. De evenementen worden steeds groter mede door de interesse van sponsoren. Bij het toernooi “The Overwatch World Cup” rond de game Overwatch, komen teams bestaande uit zes spelers op vanuit een ruimte tussen het publiek waarna zij zich naar hun computer begeven. Bekende Twitch-streamer “xQc” kwam hiervoor uit voor het team van Canada. In-game is xQc bekend voor het spelen van het karakter Winston; een gorilla met een elektrisch geladen wapen. Tijdens de opkomst van zijn team liep xQc als een gorilla op handen en voeten het podium op in het midden van het enorme stadion. We stellen ons voor dat The Bloodthirsty door middel van het introductiefilmpje wordt aangekondigd vanuit een game-omgeving. Kijkend naar de stijl van Wrath of the Lich King maken we gebruik van verschillende basiselementen. Eerder zagen we al dat het videospel zich afspeelt in een sneeuwachtige omgeving. Voor deze omgeving worden veel blauwtinten gebruikt, dit komt terug in ijsschotsen, de lucht en de wolken, maar ook in bijvoorbeeld de ogen en het zwaard van het hoofdpersonage. In deze elementen is een soort blauwe gloed of ijs-achtige vlam zichtbaar. Er heerst een duistere sfeer door de donkere wolken en schaduwen, zichtbare bliksem, en op de achtergrond aanwezige draken en skeletten (met dezelfde ijzige vlammen in hun ogen).
De video eindigt met een shot van onze Bloodthirsty met het zwaard Frostmourne in zijn handen. Na deze video kan de walk on plaatsvinden, waarin Marc zich met datzelfde zwaard richting het podium zal begeven.
De outfit
Voor het laatste onderdeel van de uiterlijke verschijning van onze darter ontwerpen we zijn shirt. Dit is misschien wel het meest belangrijke deel van onze fake (offline) identity. Bij de introductievideo en de walk-on is er maar een korte periode de kans om de identiteit over te brengen, vandaar dat deze best overdreven mogen zijn. Het shirt daarentegen is gedurende de hele wedstrijd in beeld, en geeft daarmee juist de kans alle elementen van de identiteit terug te laten komen. Uiteraard zitten er aan het maken van een professioneel dartshirt bepaalde eisen, deze zijn terug te vinden in de “shirt regulations” van the PDC. Zo lezen we bijvoorbeeld dat spelers een maximaal aantal van vier eigen patches op het shirt mogen hebben, welke een vaste plaats hebben. Daarnaast vinden we hier afmetingen terug van bijvoorbeeld deze patches en logo’s.
Voor hulp bij het ontwerpen van het shirt en de bijbehorende eisen hebben we contact gezocht met Carlo Ursem van primadarts.nl. Hij zal ons begeleiden tijdens onze zoektocht naar het ultieme shirtdesign. Ursem is ervaren in het maken van shirts voor bekende darters, zo maakte hij in het verleden al shirts voor Raymond van Barneveld, Peter Wright en Benito van de Pas. Op de rug van het shirt zal natuurlijk het logo van The Bloodthirsty te zien zijn. Als kleurenpalet gebruiken we duistere zwarte tinten in combinatie met ijsblauw. Verder zal het zwaard terugkeren op de voorkant van het shirt als eveneens blauwe vlammen en bliksenschigten. De patches worden gebruikt om sponsoren te plaatsen. Hierbij zullen we aan de ene kant logo’s laten zien van daadwerkelijk betrokkenen; PrimaDarts, en aan de andere kant logo’s van bedrijven waarvan we zouden willen dat ze ons sponsoren bijvoorbeeld Blizzard, de makers van World of Warcraft.
Naast deze drie hoofdonderdelen uiteraard meer onderdelen te bedenken waarin we de dartersidentiteit kunnen uitdrukken. Denk hierbij aan dartpijlen, flights, dartboard surrounds en schrijfborden. Gezien de beperkte tijd voor deze scriptie, en de kleinere impact van deze onderdelen op het realiseren van de identeit, verkennen we deze mogelijkheden niet verder.
4. Realisatie van The Bloodthirsty
Zoals de introductie van deze scriptie doet vermoeden, dromen we er (niet geheel stiekem) van om een carrière als professioneel darter na te jagen. Eén keer mogen proeven van de ervaring van een echte walk on…Echter leert zelfkennis dat het niveau van ons darten is gestagneerd bij het moment van keihard plastic pijltjes richting een papieren bord gooien. Met deze kennis kunnen we concluderen dat we moeten zoeken naar een alternatief of omweg om de top als prof te bereiken. Zomaar de sportclub of kroeg binnenlopen waar een toernooi gaande is en doen alsof we al jaren meedoen zal ongetwijfeld falen. Ook al treffen we alle voorbereidingen omtrent het design van onze nep-identiteit (in dat geval het shirt en de pijlen), in een “offline” face-to-face situatie zouden we vrijwel direct door de mand vallen.
Online identiteit
In “Online Identity” beschrijft Judith Donath (2008) door middel van signaaltheorie dat zowel in een online als in een face-to-face situatie veel van wat we van iemand willen weten, niet direct is af te lezen. Verder maakt ze onderscheid in verschillende klassen signalen. Een voorbeeld hiervan is de klasse “beoordelingssignalen”. Deze signalen zijn betrouwbaar, omdat voor het produceren van het signaal een vereiste eigenschap of kwaliteit nodig is. Zo is in de dartwereld het gooien van een score van 180 (met drie pijlen) een betrouwbaar signaal van kunnen. Iemand die zo goed als nooit dart, bijvoorbeeld Marc The Bloodthirsty van den Berg, zou dit namelijk nooit kunnen gooien.
The Bloodthirsty heeft zich in korte tijd opgewerkt tot darter van wereldniveau. Onder de huid van deze darter schuilt een verlegen dorpse jongen die online meer voorstelt dan in zijn echte leven. Overdag heeft hij een 9 tot 5 baan bij de supermarkt waar niemand hem ziet staan, maar online is hij onverslaanbaar. Iedereen heeft hem nodig. Deze kracht lijkt hij over te kunnen brengen naar zijn echte leven door middel van de dartpijl. Met zijn zwaard nu ook offline in de hand, vecht hij zich letterlijk een weg naar de top van het darts walhalla.
In hoofdstuk 2 hebben we aan de hand van het project van Amalia Ulman gezien dat er veel mogelijk is wanneer we een nep-identiteit willen opzetten op sociale media, en dat er maar weinig nodig is om een overtuigende identiteit te realiseren. Door selectief stereotypes uit te beelden en vervalsbare signalen te vermijden, is een online nep-identiteit al gauw lastig van echt te onderscheiden.
Deze stereotypes stelden we in hoofdstuk 3 vast, en daarmee creëerden we een stereotypische identiteit voor The Bloodthirsty op basis van de identiteitsschets uit het voorwoord. We maakten op basis van deze backstory een logo, een walk-on en een shirt, allemaal signalen die eenvoudig te vervalsen zijn, om zo een overtuigende nieuwe identiteit in het leven te roepen.
Het uitbeelden van deze stereotypes in hoofdstuk 4 gebeurt volledig via sociale media. Dit geeft volledige controle over de nep-identiteit en de uitgezonden signalen, en op deze manier wordt een overtuigende identiteit gerealiseerd waarvan de echtheid lastig te verifiëren is. Het fabriceren van analoge middelen, zoals shirts en dartpijlen, en het manipuleren van digitale middelen, zoals gephotoshopte afbeeldingen en bewerkte video’s, laten zien dat nieuwe technologieën het steeds eenvoudiger maken een overtuigende identiteit neer te zetten.
Echter laat de technologie het voorlopig nog even afweten wanneer we met deepfake een geloofwaardige video willen neerzetten. Deze technologie is nog maar beperkt inzetbaar; het werkt niet wanneer op het hoofd van The Bloodthirsty de hanenkam van Peter Wright te zien is. Het wil overigens niet zeggen dat de technologie voor andere soorten nep-identiteiten eveneens niet zou werken. Samen met handige videobewerking is de deepfake nu al een nuttig middel in identiteitsvervalsing. De toekomstige potentie is echter veel groter.
Er is dus al veel mogelijk, maar zullen nog even moeten wachten tot we al onze wensen kunnen realiseren met betrekking tot onze professionele darter. Tot die tijd kunnen we ons ook “gewoon” richten op connecties zoals die met Carlo Ursem, die eens heeft voorgesteld om via hem contact te zoeken met Peter Wright, om zo onze twee dart iconen met elkaar kennis te laten maken. En natuurlijk op deze manier een goede foto te scoren voor op social media!